Liefhebberij

Het ontstaan van een liefhebberij wordt zelden ‘s morgens bij het opstaan opgemerkt. Zo ook niet mijn liefhebberij voor de 107. Dat groeit langzaam totdat het duidelijk is dat het voor jou een heel bijzonder mooie auto is. Natuurlijk zijn er ook mensen die deze uitvoering van de SL van meet af aan al bijzonder vonden, maar dat geld niet voor mij. De eerste modellen kwamen ter wereld voordat ik dat kwam.

Eerste interesse

In mijn jeugd, zo kan ik mij herinneren, kreeg ik een bouwpakket van een heuse SLC. Een rally uitvoering met zo’n spoiler aan de achterkant. Zo weet ik nog dat ik de vorm van de kofferbak, het dak en de licht gebogen lijn van de zijkant toen al heel bijzonder vond. Zo kende ik geen één auto. Als je er dan één ziet rijden op latere leeftijd krijg je langzaam meer waardering en is de liefhebberij ontstaan. Maar ja, een heuse oldtimer bezitten was iets waar ik nooit aan had gedacht. En toch zeker al geen Mercedes. Blijven dromen dan maar en je nek verdraaien als je er weer een voorbij ziet rijden. Tot het moment dat ik zou gaan trouwen.

En dan voor het echt

Toen ging alles wat anders dan we hadden voorzien. Bij het maken van de plannen kwam het onderwerp trouwauto natuurlijk ook aan de orde. Ik vond de SL wel een geschikte trouwauto, maar ik had er natuurlijk geen. Zo pratende daarover bij het aankondigen van onze plannen, hoorden wij dat een oom er eentje had. Wij mochten komen kijken, en wat een plaatje! Precies zoals ik het bedoelde. Dat hij er zuinig op was kon je direct zien. In het verlengde daarvan had hij eigenlijk al besloten om hem van de weg te halen totdat hij een echte oldtimer was. Maar omdat wij eigenlijk al hadden gevraagd of wij hem mochten gebruiken op onze dag, stelde hij dat uit tot het jaar daarop. Geweldig, we gingen trouwen in een heuse SL!

Een paar weken voordat de dag was aangebroken hadden wij een trouwfeest van vrienden. Het was een gezellige avond totdat mijn aanstaande mij ten dans vroeg. Nu is dat geen ramp natuurlijk, maar het eindigde in een valpartij waarbij we beide gestrekt op de vloer lagen. Ik kwam er goed vanaf, maar mijn aanstaande brak op een vervelende plaats haar kuitbeen. Aj! Na een kort verblijf in het ziekenhuis en na de operatie bleek dat het herstel nog even op zich zou laten wachten. Wij konden niet anders dan de trouwplannen uitstellen naar het volgende jaar. Gelukkig konden wij alle geplande afspraken kosteloos verzetten, er was overal veel begrip. Helaas lukte dat niet met de SL, ook al was daar natuurlijk ook veel begrip voor de ontstane situatie. Maar wij konden niet verlangen dat zij deze mooie SL een heel jaar op de weg moeten houden (met bijbehorende kosten) omdat wij daar één dag gebruik van zouden willen maken. Zo’n investering zouden wij zelf immers ook niet doen. Vol begrip voor deze situatie waren wij (nou ja, was ik) een illusie armer.

Huren versus kopen

Op een willekeurige dag kreeg ik van mijn aanstaande (nog altijd) een e-mail van een geplaatste advertentie op internet. Het ging om een SL. Echter was het een model jonger als de 107. Eenmaal op internet ging ik kijken of het type wat ik wel mooi vond, ook te vinden was. En jawel (zie het menu downloads), een hele mooie voor een redelijke prijs. Bij navraag bleek de naar mij toegezonden advertentie bedoeld te zijn, om mij de nieuwe auto van een andere oom te laten zien. Hmmmm. Maar die ene advertentie bleef maar in mijn hoofd zitten. Nadat ik hem al drie avonden had bekeken werd er voorgesteld (many thanks!) om de SL te gaan bekijken. Wat een verrassing, we gaan natuurlijk niet kijken als er geen realistische koop plannen zijn! En zo gezegd, zo gedaan. Na de eerste keer kijken zag ik direct dat de basis wel goed was (carrosserie) maar dat er wel wat aan gedaan moest worden. Bij mijn tweede bezoek kon ik erin rijden en werd de koop uiteindelijk gesloten. Ik had een SL!

Het was nog iets langer dan een half jaar vóór onze dag. En er moest echt nog veel werk worden verricht aan de SL. Ging dat wel lukken? Dat kan je lezen bij het menu ‘de restauratie’.